وقتي تيمي ضربات ناپاك را شليك مي كند ، ممكن است حريف در تيرانداز تداخل ايجاد نكند و همچنين تا زماني كه آخرين يا بالقوه آخرين پرتاب آزاد در هوا نباشد ، ممكن است سعي در بازيابي مالكيت داشته باشد.
بعد از اينكه يك تيم تعداد خطاهاي مشخصي مرتكب شد ، گفته مي شود تيم ديگر "در پاداش" است. در تابلوهاي امتيازات ، اين معمولاً با چراغ نشانگر "Bonus" يا "پنالتي" با يك فلش جهت دار يا نقطه نشان داده مي شود كه نشان مي دهد تيم در صورت خطاي تيم مقابل ، پرتاب هاي آزاد را دريافت مي كند. (برخي از اسكوربورد ها نيز تعداد خطاهاي مرتكب شده را نشان مي دهد.)
اگر تيمي شوت اول موقعيت دو شوت را از دست بدهد ، تيم مقابل بايد قبل از تلاش براي پس گرفتن مالكيت توپ و ادامه بازي ، منتظر تكميل شوت دوم بماند.
اگر بازيكن در هنگام اقدام به ضربه خطا كند و شوت ناموفق باشد ، تعدادي پرتاب آزاد برابر با ارزش ضربه تلاش به بازيكن تعلق مي گيرد. يك بازيكن در هنگام تلاش براي شوت منظم دو امتيازي خطا كرد بنابراين دو شوت دريافت مي كند و يك بازيكن در هنگام شوت سه امتيازي خطا مي كند سه شوت دريافت مي كند.
اگر در هنگام تلاش شليك به يك بازيكن خطا شود و شوت موفقيت آميز باشد ، به طور معمول يك پرتاب آزاد اضافي براي يك بازيكن به بازيكن تعلق مي گيرد. در تركيب با يك ضربه معمولي ، به اين دليل كه سبد بازي در زمان خطا ساخته شده است (3 يا 2 امتياز) و پرتاب آزاد اضافي (1 امتياز).
تكنيك ها و روش هاي معمول
موقعيت هاي بسكتبال
اگرچه اين قوانين هيچ موقعيتي را مشخص نمي كند ، اما آنها به عنوان بخشي از بسكتبال تكامل يافته اند. در طي سالهاي اوليه تكامل بسكتبال ، از دو محافظ ، دو مهاجم و يك مركز استفاده شد. در زمان هاي اخير موقعيت هاي خاصي تكامل يافته است ، اما روند فعلي مورد حمايت بسياري از مربيان برتر از جمله مايك كريژوزكي به سمت بسكتبال بدون موقعيت است ، جايي كه بچه هاي بزرگ آزاد هستند از بيرون شليك كنند و اگر مهارت آنها اجازه مي دهد دريبل بزنند.
- ۱۴ بازديد
- ۰ نظر